سطر هفتم

توی کربلا چند بار نشستم به نوشتن برایت و آخرش کلمه ها رفتند و اشک آمد شوقانه طور ، آدم اینجا حرفش نمی آید اینجا دیدنی ست لیلی گفتنی نه .

یک بار خیابان بین الحرمین را به یاد تو و به نیابتت ، راه رفتم .فاصله ی میان حضرت عشق و حضرت برادر را )یکبار هم پا برهنه توی بهشت راه رفته بودم و برایت گفتم )، به نیتت امن یجیب خواندم و قرآنی هدیه کردم و برایت تبرک کردم .امشب برمیگردم  و در اسرع وقت می رسانمش به دستت . تا غبار اینجا رویش هست تا ...

کربلا بیا لیلی ...

جاذبه ی بهشتی حضرت عشق را فقط میشود دید .

اینجا تصور کردنی هم نیست .تمامی بهشت و عشق است در یک نگاه ...