...
شنبه, ۱ مهر ۱۳۹۶، ۱۱:۵۶ ب.ظ
تشخیصِ مردهپرستی و دوز و کلکهای حکومتی در آرژانتین، در حدی که آدم درست به خال بزند هنری نبود و مایهی خوشحالیِ من نشد. در حقیقت، خیلی هم آسان بود؛ آیندهی آرژانتین چنان مصرانه زمانِ حال را تکرار میکند که تمرینِ پیشگویی، به هیچ وجه افتخاری ندارد.
من این قصهی سالیانِ گذشته را از آن رو به دستِ ناشر میسپارم که بیاختیار از زبانِ آزادِ آن، حکایتِ عاری از نصایحِ اخلاقی آن، سودازدگیِ بوئنوسآیرسیاش لذت میبرم، و نیز از آن رو که کابوسی که از آن زاده شد هنوز بیدار است و در خیابانها پرسه میزند.
+ از مقدمهی خولیو کورتاسار برای امتحان نهایی
۹۶/۰۷/۰۱